Αρχικά, το τούβλο ήταν συμπαγές, είχε υψηλή αντοχή και σχετικά χαμηλές θερμομονωτικές ιδιότητες. Το μειονέκτημα αυτού του τύπου υλικού θεωρήθηκε ότι είναι το αυξημένο φορτίο στο θεμέλιο και το κόστος αυτού του δομικού στοιχείου είναι έως και 20 τοις εκατό όλων των δαπανών, επομένως σε ορισμένα κατασκευαστικά έργα το συμπαγές τούβλο αντικαθίσταται με κοίλο τούβλο. Ο όγκος ενός κοίλου τούβλου περιλαμβάνει κενά διαφόρων σχημάτων, ο αριθμός τους επηρεάζει τις θερμομονωτικές ιδιότητες του υλικού – όσο περισσότερα κενά περιέχει, τόσο πιο ζεστό είναι. Επιπλέον, το βάρος των κοίλων τούβλων έχει επίσης μειωθεί σε σύγκριση με τα συμπαγή τούβλα.
Η αντοχή σε θλίψη χαρακτηρίζεται από το εμπορικό σήμα του τούβλου. Έτσι, η μάρκα M75 με κοίλο τούβλο μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την κατασκευή τριώροφων κτιρίων, η κατηγορία M100 συνιστάται για κτίρια 9 ορόφων και η M125 για κτίρια 12 ορόφων.
Το μήκος και το πλάτος οποιουδήποτε τούβλου έχουν τυπικές διαστάσεις – 250 και 120 χιλιοστά, αντίστοιχα, αλλά το ύψος δείχνει το υποείδος του. Με ύψος 65 χιλιοστών, ένα τούβλο ονομάζεται μονό, εάν το ύψος αυξηθεί στα 88 χιλιοστά, τότε είναι τούβλο ενάμισι και ένα τούβλο ύψους 138 χιλιοστών δείχνει ότι είναι διπλό.
Το βάρος ενός κοίλου τούβλου εξαρτάται από τον αριθμό και τον όγκο των κενών, το υλικό από το οποίο είναι κατασκευασμένο (πηλός ή κεραμικό, πυριτικό, κλίνκερ), καθώς και από το μέγεθός του.
Το βάρος ενός μόνο κοίλου τούβλου κυμαίνεται από 2,3 έως 2,6 κιλά.
Το βάρος ενός και μισού κοίλου τούβλου μπορεί να είναι 3,3-3,8 κιλά.
Το διπλό κοίλο τούβλο ζυγίζει 4,5-5 κιλά.
Αν μιλάμε για ενάμισι και διπλά κοίλα τούβλα, τότε κατά την τοποθέτηση τοίχων, χρησιμοποιείται λιγότερο κονίαμα από αυτά. Ένα άλλο πλεονέκτημα είναι ότι οι τοίχοι που κατασκευάζονται από κούφια τούβλα δεν απαιτούν πρόσθετη θερμομόνωση και σε σύγκριση με συμπαγή τούβλα, απαιτείται ελαφρώς μικρότερο πάχος τοιχώματος για την επίτευξη ορισμένων παραμέτρων θερμομόνωσης.